Autor: Jacek Dehnel

Książka dla czytelników lubiących wyzwania i zaangażowanie intelektualne.

Krivoklat, wieloletni pacjent zakładów dla psychicznie chorych, obwołany przez austriacką prasę „kwasowym wandalem”, ma za sobą historię niszczenia dzieł sztuki w najsłynniejszych muzeach Europy. I nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.

Autor bardzo umiejętnie przedstawił portret człowieka, który niszczy arcydzieła malarstwa, aby w ten sposób ukarać społeczeństwo za jego bezrefleksyjność, pretensjonalność i głupotę.  Krivoklat to człowiek skrzywdzony i nierozumiany przez otoczenie, niezgadzający się na reguły rządzące społeczeństwem, a jednocześnie prawdziwy znawca i wielbiciel sztuki. W powieści dominuje monolog wewnętrzny głównego bohatera, który dostrzega prymitywizm i powierzchowność społeczeństwa, zadaje pytania o sens sztuki i tworzenia, ale też dokonuje celnych obserwacji życia na oddziale psychiatrycznym.

„Krivoklat” Dehnela to przepojona czarnym humorem opowieść o sztuce, miłości i człowieku, który nie boi się sprzeciwić społeczeństwu. Powieść wymagająca skupienia w czasie czytania - warto po nią sięgnąć, kiedy mamy spokojną głowę, by w pełni skupić się na jej treści.

  „(...) ludzie udają, że nie lubią matematyki, ludzie opowiadają z chęcią o swoich absolutnie nieznośnych nauczycielach matematyki w szkole podstawowej i średniej, opowiadają o mękach na lekcjach matematyki, o mękach podczas wkuwania tabliczki mnożenia, o mękach algebry, stereometrii, o mękach potęgowania i ułamków, ale w gruncie rzeczy uwielbiają liczyć, nawet jeśli popełniają błędy, nawet jeśli mylą kolumny w słupkach, nawet jeśli zapomnieli wzór na pole koła, przepadają za liczeniem i przeliczaniem, chcieliby mieć wszystko należycie opisane, zaznaczone na wykresie, zważone i zmierzone; jeśli mają dostać dar, chcieliby wiedzieć, ile jest wart, niekoniecznie w brzęczącej monecie, ale w jakichś jednostkach.”