Jakość powietrza w Olecku.

Jednym z ważnych parametrów określających jakość życia ludzi jest stan powietrza którym oddychamy. Z tego powodu postanowiliśmy w ramach programu” Aktywni z natury –młodzi ambasadorzy skarbów małej ojczyzny” realizowanego w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kochanowskiego w Olecku przy współpracy z CEO w Warszawie i Starostwem Powiatowym
w Olecku sprawdzić jakość powietrza którym oddychamy.
W skład nieskażonego powietrza atmosferycznego wchodzi azot, tlen oraz niewielki procent innych gazów np. dwutlenek węgla. W warunkach naturalnych, pozbawionych antropogenicznego oddziaływania człowieka, powietrze wolne jest od tlenków azotu (NOx) i siarki (SOx), pyłów, metali ciężkich oraz innych zanieczyszczeń. Głównymi źródłami emisji gazowych i pyłowych przedostających się do atmosfery w przeważającej mierze są: przemysł, motoryzacja, spalanie węgla oraz innych paliw kopalnych.
Jakość powietrza oznacza stopień zanieczyszczenia powietrza, rozumiany w ten sposób, że jakość powietrza jest wysoka, jeśli zawartość zanieczyszczeń jest mała. Jakość powietrza może być określana na podstawie pomiarów specjalistycznych, szacowana na podstawie oceny estetycznej lub według szkodliwości w aspekcie medycznym, botanicznym lub fizycznym.
W badaniach stanu atmosfery w naszym miasteczku posłużyliśmy się bioindykatorami jakimi są porosty. Uniwersalność porostów jako bioindykatorów wynika z ich bardzo dużej wrażliwości na zanieczyszczenia, zwłaszcza dwutlenkiem siarki (SO2) oraz z powtarzalności ich reakcji na różnych terenach. Poprzez swoją obecność, skład gatunkowy, wygląd plechy oraz jej rozmiary stanowią informację o stanie środowiska.
Do ekologicznej oceny stopnia zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego dwutlenkiem siarki (SO2)na terenie Olecka, posłużyły badania terenowe, które polegały na obserwacji występowania różnych form plech porostów nadrzewnych w centralnej części miasta – w parku oraz na jego obrzeżach – nad Jeziorem Oleckim Wielkim i w Osiedlu Siejnik. Badania przeprowadził zespół
w składzie Patrycja Różańska, Justyna Kalejta, Anna Wiśniewska, Marcin Dąbrowski , Joanna Motulewicz- uczniowie klasy 2c pod kierunkiem Elżbiety Milewskiej- nauczycielki biologii.
Z przeprowadzonych obserwacji wynika, że stężenie dwutlenku siarki jest najwyższe w parku miejskim i wynosi ok. 150 µg / m3 a poza centrum ok. 70-60 µg / m3. Wartości te nie przekraczają poziomu dopuszczalnego substancji ze względu na ochronę zdrowia ludzi.
Duże stężenie dwutlenku siarki w centrum miasta powoduje wzmożony ruch samochodowy, nie bez znaczenia jest również to, że podstawowym paliwem służącym do ogrzewania domów jednorodzinnych i ciepłowni w Olecku jest węgiel kamienny .
Emitowany do atmosfery dwutlenek siarki łączy się z parą wodną tworząc kwas siarkowy, następnie powraca na ziemię w postaci kwaśnego deszczu lub jest składnikiem tzw. kwaśnej mgły. Kwaśne deszcze zakwaszają glebę powodując zubożenie jej w składniki odżywcze poprzez wypłukiwanie. Z zakwaszonej gleby uwalniane są metale ciężkie, które przy niskim pH są rozpuszczane i pobierane przez korzenie roślin, a także zanieczyszczają wody. Kwaśne deszcze wpływają również bezpośrednio na elewacje budynków niszcząc je. Dwutlenek siarki działa drażniąco na drogi oddechowe powodując skurcz oskrzeli. Trafiając na wilgotną tkankę podrażnia ją i niszczy.
Wydaje się, że każdy z nas może wpłynąć na poprawę stanu powietrza w mieście.
Należałoby ograniczyć używanie samochodów indywidualnych. Zwiększyć częstotliwość kursów autobusu miejskiego. Warto też częściej używać roweru jako środka transportu w mieście. Stosowanie nowych technologii, bardziej ekologicznych, do ogrzewania mieszkań, także przyczyni się do poprawy jakości powietrza w Olecku.
Patrycja Różańska – LO Olecko

Fot. Uczniowie kl.2c w trakcie badań i opracowywania wyników.

Powrót do strony - Biologia

J.Kunicki  Internet LO Olecko Ostatnia zmiana: 19-04-2009