Pierwsze zamysły stworzenia połączonej Europy pozostawały zamknięte w kręgu filozofów i wizjonerów. Zjednoczona Europa była wyrazem humanistycznych i pokojowych ideałów, w późniejszym czasie zniszczonych przez II wojnę światową i totalitaryzm jaki wprowadzały niektóre państwa wobec innych. Konflikty między państwami opóźniały powstanie zjednoczonej Europy. Dopiero powojenna refleksja się nad złem terroru i ruchów totalitarnych zrodziły pomysł stworzenia takiej organizacji, która mogłaby przezwyciężyć ludzki antagonizm. Powstały dwie ideologie: Włocha Albiero Spinelli I Jean Monneta. Pierwsza z nich miała na celu dialog i zasadę komplementarności władz lokalnych, narodowych i europejskich, drugą zaś - projekt funkcjonowania mechanizmu europejskiego nastawionego na częściowe cedowanie części uprawnień z poziomu narodowego na poziomu narodowego na poziom wspólnoty. Dzisiaj obydwie tezy są połączone i przenikają się w twierdzeniu, że obok władz narodowych musi istnieć również władza europejska rządząca demokratycznie wszystkimi działalnościami krajów tegoż kontynentu.

Unia Europejska w dzisiejszej postaci powstała dzięki wysiłkowi zwolenników zjednoczonej Europy i ich działalności prowadzonej od 1950 roku. Zadaniem Unii jest działalność na niwie gospodarczej, politycznej, społecznej, praw obywatela i stosunków państw członkowskich z innymi krajami.

Wspólnota miała sześciu członków-założycieli:

Belgia, której stolicą jest Bruksela, liczy 972 tys. ludności. Powierzchnia Belgii wynosi 30,5 tys. km², natomiast mieszkańców jest 10 mln. Językiem Urzędowym jest język francuski oraz flamandzki. Państwo to położone jest między północną Francją i Niemcami. W gospodarce belgijskiej zachodzą zmiany w rozmieszczeniu i strukturze gałęziowej. Maleje znaczenie hutnictwa, przemysłu ciężkiego i metalurgicznego, a wzrasta petrochemii, włókiennictwa, przemysłu elektromaszynowego. Belgia razem z Holandią i Luksemburgiem tworzą kraje Beneluksu, gdzie obecnie znajdują się siedziby najwyższych urzędów UE.

Największym z tych państw jest Holandia. Językiem urzędowym jest holenderski, a powierzchnia jest równa 41,9 tys. km². W państwie mieszka 14,9 mln ludzi, natomiast w Amsterdamie - stolicy - 1,08 mln. Przemysł w Holandii charakteryzuje się dużą dynamiką, szybkim przystosowywaniem się do wymagań rynku i silnym powiązaniem z kapitałem międzynarodowym. Kraj ten ma dostęp do Morza Północnego, więc na północy dominują ośrodki handlu morskiego. W Holandii rozwija się rolnicwto i sadownictwo. Trwają prace nad nowymi odmianami i gatunkami roślin. Wiele państw korzysta z doświadczenia tego narodu i bierze z niego przykład.

Kolejnym państwem jest Luksemburg mający stolicę o tej samej nazwie i ludności nie przekraczającej 80 tys. Państwo to zajmuje powierzchnię 2,6 tys km² , a ludność wynosi zaledwie 0,4 mln. Księstwo Luksemburg obejmuje górzystą część Ardenów. W niewielkim stopniu rozwija się tu tylko chów zwierząt. Luksemburg położony jest w części centralnej UE, dlatego stał się siedzibą wielu jej urzędów, a także zarządów wielkich światowych instytucji. Z ich funkcjonowania oraz turystyki pochodzą główne dochody kraju.

Niemcy zajmują obszar 356,7 tys. km². Stolicą jest Berlin liczący 3,9 mln. Państwo to położone jest w centrum Europy na ważnych szlakach komunikacyjnych. Terytorium Niemiec podzielone jest na 16 krajów związkowych (landów), które są ze sobą ściśle powiązane. Jest to kraj silnie zagospodarowany. Wiąże się to z kłopotami z ochroną środowiska. Kraj jest bogaty w surowce mineralne (węgiel brunatny i kamienny), a także surowce chemiczne. Niemcy są najludniejszym krajem europejskim, jednak stopniowo społeczeństwo starzeje się, a wskaźnik przyrostu naturalnego nadal jest ujemny. Niemcy - na początku lat 90-tych zjednoczyły się, ponieważ państwo było podzielone na NRD i RFN. Gdy zburzono mur berliński mogło powstać suwerenne i niezależne państwo niemieckie.

Ludność Francji wynosi 57,8 mln, a powierzchnia 551,5 tys. km² , stolicą jest Paryż liczący 10,6 mln ludności. Zajmuje część Europy zachodniej. Większą część kraju stanowią niziny, a tylko piątą część terytorium góry i wzniesienia (Alpy Francuskie). Gospodarka Francji rozwija się bardzo dynamicznie. Nowe technologie, odkrycia i wynalazki lokują ją na bardzo wysokim miejscu wśród krajów najlepiej rozwiniętych. We Francji rozwinął się przemysł spożywczy. Produkowane są przede wszystkim wina i przetwory mleczne oraz mięsa i płody rolne. Problemem rolnictwa francuskiego tak jak w większości krajów UE jest osiągnięcie równowagi między cenami płodów rolnych i kosztami ich produkcji.

Stolicą Włoch jest Rzym liczący 2,8 mln ludności. Powierzchnia państwa wynosi 301,2 tys. km² . Językiem urzędowym jest włoski. Kraj ten zajmuje półwysep Apeniński oraz wyspy: Sycylię i Sardynię oraz wiele mniejszych. Włochy mają dostęp do Morza Śródziemnego, Adriatyckiego i Jońskiego. Zasoby surowców mineralnych są niewielkie. Jedynie rtęć i siarka przynoszą większe dochody. Jednak największy kapitał pochodzi z turystyki, jest to jedno z najczęściej odwiedzanych państw naszego kontynentu. Liczne zabytki, dzieła sztuki przyciągają wielu turystów.

Wszystkie wymienione państwa łączył przede wszystkim wspólny rynek węgla i stali. Stopniowo wzrastały idee pokojowe, ponieważ udało się je połączyć w pewną instytucjonalną całość. Począwszy do 1957 roku, kiedy to ratyfikacja projektu armii europejskiej spotkała się z oporem Francji, 6 państw członkowskich postanowiło utworzyć wspólnotę ekonomiczną opartą na swobodnym przepływie kapitału, towarów, usług i pracowników. 1 lipca 1968 roku zniesiono wszelkie opłaty celne od wyrobów przemysłowych.

Sukcesy "szóstki" zachęciły Wielką Brytanię, Danię i Irlandię do wstąpienia do wspólnoty. Było to jednak poprzedzone trudnymi negocjacjami. W 1973 roku wspólnota powiększyła się do 9 państw.

Wielka Brytania jest krajem o pow. 244 tys. km² i ludności 58,2 mln. Stolicą jest Londyn liczący ponad 6,9 mln mieszkańców. Jest to kraj wyspiarski, czyli położony jest na wyspie. Posiada około 100 dużych portów, z których część położona jest w głębi lądu. Wyspiarskie położenie w pobliżu najbardziej uczęszczanych szlaków morskich prowadzących z różnych stron świata do Europy i sąsiedztwo dobrze rozwiniętych państw kontynentu jest czynnikiem korzystnie wpływającym na gospodarkę. Intensywnie rozwija się tu rolnictwo - uprawiane są buraki cukrowe, chmiel, wiele zbóż, prosperuje hodowla bydła mlecznego.

Irlandia położona jest na odrębnej wyspie. Charakteryzuje się soczystą zielenią łąk i pastwisk, co jest związane z wilgotnym morskim klimatem. W Irlandii dominuje chów bydła, owiec oraz trzody chlewnej, uprawa lnu i ziemniaków. Miejscowe surowce są podstawą przemysłu spożywczego i włókienniczego, głównie lniarskiego.

Dania zajmuje obszar 43,1 tys. km² . Zamieszkuje ją 5,2 mln ludności. Stolicą jest Kopenhaga (1,34 mln ludności), a językiem urzędowym jest duński. Kraj jest ubogi w surowce mineralne, jednak mieszkańcy potrafili wykorzystać warunki naturalne dla rozwoju rolnictwa. Osiągane są najwyższe na świecie plony pszenicy i buraków cukrowych. Pozycja Danii w gospodarce rolnej świata jest bardzo wysoka, zwłaszcza w wytwarzaniu mięsa wieprzowego oraz mleka i jego przetworów. Mimo tego w rolnictwie pracuje zaledwie co piąty Duńczyk.

W latach 70-tych gdy świat przeżywał kryzys walutowy zjednoczonym państwom łatwiej było przezwyciężyć trudne czasy. Dlatego w 1981 roku do Unii Europejskie weszły: Grecja, Hiszpania i Portugalia.

Grecja zajmuje południe górzystego półwyspu bałkańskiego, wyspę Kretę i wiele innych mniejszych wysp na morzy Egejskim. Stolicą Grecji są Ateny, zamieszkiwane przez 748 tys. ludzi. Kraj ma pow. 132 tys. km² . Turystyka jest tu głównym źródłem dochodów. Wiele zabytków i pozostałości po naszych przodkach ściągają tu wielu ludzi. Kraj ten uważany jest za spadkobiercę kultury starożytnej. W porównaniu z innymi krajami EU ma niski PKB na jednego mieszkańca, dlatego wielu Greków decyduje się na emigrację zarobkową.

Hiszpania zajmuje powierzchnię 504,8 tys. km² . Ludność nie przekracza 40 mln. Kraj leży na półwyspie Iberyjskim, poza częścią kontynentalną zajmuje także wyspy Baleary i Wyspy Kanaryjskie.

Hiszpania jest krajem przemysłowo-rolniczym. W rolnictwie największe znaczenie mają uprawy owoców - eksport do wszystkich krajów Europy.

W Lizbonie - stolicy Portugalii - zamieszkuje 2,8 mln osób. Cały kraj natomiast 9,9 mln. Powierzchnia wynosi 92,4 tys. km² . Portugalczycy zajmują się przemysłem maszynowym i włókienniczym oraz rybołóstwem i rolnictwem. Na rynku europejskim znane są portugalskie sardynki i wyroby z kory dębu korkowego.

Gdy Wspólnota podpisała umowy z państwami Afryki, wzmocniła swe znaczenie na arenie międzynarodowej. UE prowadząc swe interesy jednomyślnie i demokratycznie rosła w swojej sile i doprowadziła do realizacji swych interesów. 1-go stycznia 1995 roku do Unii przyłączono trzy nowe państwa. Specyfika Austrii, Szwecji i Finlandii wzbogacała Unię i otwierała nowe możliwości środkowej i północnej części kontynentu. Mimo że UE stara się o jak największe zjednoczenie, każde z państw zachowuje swoją niezależność. Najbogatsze kraje to narody, które zakładały UE, a więc kraje Beneluksu, Francja, Włochy, Niemcy oraz Wielka Brytania. UE ma swoją główną siedzibę w Brukseli. To tam zapadają najważniejsze decyzje dotyczące Europy, a poniekąd całego świata. Mniej ważne urzędy znajdują się w Hadze, Luksemburgu, a nowopowstałe w Strasburgu. Powstało wiele komisji i urzędów mających na celu dalszy rozwój zjednoczonej Europy. Są to m.in.: Komisja Wspólnot Europejskich, Parlament Europejski, Rada Europejska - powstała w Essen. UE stanowi najbardziej zaawansowaną organizację integracji wielosektorowej, której powołaniem jest działanie zarówno na polu gospodarczym, społecznym, politycznym jak i w dziedzinie praw człowieka i stosunków zagranicznych 15 krajów, które są jej członkami. Traktat o Unii powstał w Maastricht, jest konstytucyjnym fundamentem tego organizmu wiążącym państwa członkowskie więzami prawnymi wykraczającymi poza zwykłe stosunki wynikające z umów między suwerennymi państwami. UE sama tworzy prawodawstwo, któremu podlegają wszyscy obywatele europejscy. Proces jednoczenia UE postępował i postępuje bardzo szybko. Sześć państw założycielskich, początkowo powiązanych tylko umowami gospodarczymi (EWWiS); stopniowo wzrastała i odnosiła sukcesy.

22 maja 2000