Unia Europejska - informacje

   UNIA EUROPEJSKA (UE), ang. European Union, związek państw-członków Wspólnot Eur. (EWG, Eur. Wspólnoty Węgla i Stali, Eur. Wspólnoty Energii Atom.), zawarty na mocy Traktatu o Unii Europejskiej (Traktat z Maastricht), działający od 1 IX 1993; członkowie-założyciele: Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Włochy, W. Brytania, Austria, Finlandia, Szwecja; UE ustaliła nowe ramy współpracy między państwami członkowskimi; celem UE jest utworzenie unii gosp., monetarnej (waluta ® ECU ) i polit. oraz wprowadzenie wspólnego obywatelstwa. Unia gosp. ma być realizowana przez prowadzenie wspólnej zewn. polityki ekon. oraz przyjmowanie ogólnych zaleceń dotyczących polityki wewn. państw członkowskich; wprowadzenie jednolitego rynku ma polegać na zniesieniu wszelkich ograniczeń przepływu ludności, usług, dóbr i kapitałów w ramach UE; stopniowo ma być wprowadzana dyscyplina budżetowa, kontrolowana przez Komisję. Unia monetarna będzie realizowana przez utworzenie Eur. Banku Centr., ograniczenie wahań kursów walut, podawanie notowań giełdowych i sprawozdań instytucji publ. w ECU oraz dążenie do wprowadzenia jednolitej waluty na obszarze Unii. Polityka zagr. będzie realizowana w formie stałych konsultacji i wypracowaniu wspólnego stanowiska; polityka bezpieczeństwa jest opracowywana wspólnie z ® Unią Zachodnioeuropejską. Obywatelstwo UE nie zastępuje obywatelstwa państw członkowskich, daje ono prawo do: udziału w wyborach lokalnych, Parlamentu Eur. i składania do niego petycji oraz zwracania się do rzecznika praw obywatelskich UE. Organy Wspólnot Eur. (® Europejska Wspólnota Gospodarcza) stały się organami UE. 2 X 1997 państwa UE podpisały Traktat amsterdamski (wszedł w życie 1 V 1999), reformujący Unię i otwierający drogę do jej rozszerzenia o kolejne państwa; zasadnicze zmiany dotyczą m.in.: wzmocnienia prerogatyw Parlamentu Eur. i Trybunału Sprawiedliwości, modyfikacji procedur decyzyjnych, wprowadzenia założeń zmian składu gł. instytucji UE w zależności od liczby nowo przyjmowanych państw-czł., wprowadzenia zobowiązania do koordynowania polityki zatrudnienia, skorygowania założeń wspólnej polityki zagr. i bezpieczeństwa, włączenia do kompetencji UE udziału w misjach humanitarnych, pokojowych i akcjach zbrojnych zmierzających do przywrócenia pokoju. W 1997 przewodn. Komisji Eur. J. Santer przedstawił dokument Agenda 2000 dotyczący szczegółowej strategii UE w sprawach: przyszłej reformy instytucjonalnej, przygotowań do rozszerzenia UE, finansowania jej działalności, reformy wspólnej polityki rolnej, wzrostu zatrudnienia i poziomu życia. W 1998 rozpoczęto oficjalne negocjacje z Cyprem, Czechami, Estonią, Polską, Słowenią i Węgrami na temat ich przystąpienia do UE oraz przegląd ich prawa pod kątem zgodności z prawem obowiązującym w krajach UE. Także 1998 skompletowano pierwszy zarząd (Dyrektoriat) Eur. Banku Centr. z siedzibą we Frankfurcie n. Menem oraz podjęto decyzję o rozpoczęciu od 1 I 1999 etapowego wprowadzania w 11 państwach Unii (z wyjątkiem Danii, Grecji, Szwecji i W. Brytanii) waluty euro, co stanowi faktyczny początek realizacji unii walutowej państw UE; Od 2002 euro zastąpuje waluty tych państw. [MNP P 2001]

   W lipcu 1997 roku Komisja Europejska pozytywnie zaopiniowała kandydaturę Polski, Węgier, Czech, Estonii, Słowenii i Cypru do członkostwa w Unii Europejskiej. Uznano, że kraje te spełniają podstawowe wymogi z tym związane, takie jak: demokracja, praworządność i stabilna gospodarka rynkowa. Oznacza to, że przystąpienie Polski do Unii Europejskiej staje się coraz bardziej realne i będzie możliwe jeszcze przed rokiem 2005.

Parlament Europejski jest organem ustawodawczym UE. Jego pierwowzorem było Wspólne Zgromadzenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Początkowo rola Parlamentu ograniczała się do doradztwa na rzecz Rady UE i do kontroli Komisji Europejskiej. Dziś jego kompetencje są znacznie szersze. Parlament ma prawo do zatwierdzania układów o przystąpieniu do UE i Wspólnoty Europejskiej, a także wybiera rzecznika praw obywateli. Składa się z 626 przedstawicieli państw członkowskich. Parlament wybiera ze swego gremium prezydenta i prezydium. Decyzje zapadają na posiedzeniach plenarnych, a prace prowadzone są w 20 komitetach, m.in. spraw zagranicznych, bezpieczeństwa i polityki obronnej, czy handlu zagranicznego. Głosowania w PE odbywają się zazwyczaj w oparciu o zasadę zwyczajnej większości. W przypadku wniosku nieufności dla komisji, wymagane jest poparcie 2/3 oddanych głosów i jednocześnie większości deputowanych. Dla zmiany lub odrzucenia wspólnego stanowiska dotyczącego procedury współpracy konieczna jest zgoda absolutnej większości. Mandat deputowanego i tym samym kadencja PE trwa 5 lat. Siedzibą PE od 12 grudnia 1992 roku jest Strasburg z tym, że posiedzenia komisji PE obradują w Brukseli, zaś jego Sekretariat Generalny zlokalizowany jest w Luksemburgu.

Rada Unii Europejskiej to organ decyzyjny. Jej głównym zadaniem jest koordynacja polityki gospodarczej państw członkowskich. Między innymi powołuje członków Trybunału Obrachunkowego, a także uchwala statuty dla komitetów: transportowego, monetarnego, handlowego i Europejskiego Funduszu Socjalnego. Rada Unii zmienia również liczbę członków Komisji Wspólnot Europejskich i sędziów Trybunału Sprawiedliwości. Obecnie liczy 15 członków. Przewodnictwo w Radzie sprawowane jest kolejno przez wszystkie państwa członkowskie w cyklach sześciomiesięcznych.

Komisja Europejska  z uwagi na rolę, jaką pełni wśród instytucji wspólnotowych, bardzo często określana jest jako "Rząd Wspólnot Europejskich". Utworzona została w 1965 roku. Jest jedynym organem, który ponosi solidarnie odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim, sprawującym wobec niej funkcje kontrolne. Komisja pełni rolę inicjatora polityki Wspólnoty Europejskiej i reprezentanta jej interesów w stosunkach z Radą, jak i organizacjami międzynarodowymi. Jako strażnik przestzegania prawa europejskiego zyskała sobie miano "Sumienia Wspólnot."

Rada Europejska składa się z szefów państw członkowskich oraz przewodniczącego Komisji Europejskiej, wspieranego przez ministrów spraw zagranicznych. Jednym z najważniejszych zadań Rady jest określanie kierunków wspólnotowej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, a także spraw dotyczących Unii Ekonomicznej i Monetarnej.

Trybunał Sprawiedliwości jest obok Parlamentu Europejskiego najstarszą instytucją Unii. Mieści się w Luksemburgu. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie przestrzegania prawa wspólnotowego. Od 1.01.1995 roku liczy 15 sędziów, powołanych na sześć lat z możliwością odnowienia kadencji.

Trybunał Obrachunkowy zajmuje się kontrolą finansową działalności Wspólnot. Aktualnie składa się z 15 członków. Kadencja trwa 6 lat, ale Trybunał odnawia skład stopniowo. W celu zapewnienia członkom Trybunału całkowitej niezależności ustanowiono dla nich m. in. immunitet podobny do sędziowskiego. Decyzje Trybunału podejmowane są większością głosów.

CELE UNII EUROPEJSKIEJ (zawarte w postanowieniach Traktatu z Maastrich):

  • Popieranie zrównoważonego wzrostu gospodarczego i społecznego, szczególnie poprzez stworzenie obszaru pozbawionego granic wewnętrznych;
  • Wprowadzenie unii gospodarczej i monetarnej, w tym ustanowienie jednolitej waluty Unii;
  • Prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej i obronnej, która doprowadzi do utworzenia wspólnych sił zbrojnych;
  • Wprowadzenie europejskiego obywatelstwa Unii, gwarantującego każdemu obywatelowi UE w każdym państwie członkowskim w wyborach komunalnych i w wyborach europejskich czynne i bierne prawo wyborcze. Oznacza to także wzmożenie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich;
  • Rozwijanie ścisłej współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.
   Back Punkt Informacji Europejskiej

Internet LO Olecko Ostatnia zmiana: J. Kunicki